ایمانسرا

امروز با یکی از محققان حوزه هم سفره شدیم
در هنگام تناول صبحانه درباره موضوعات مختلف به گفتگو نشستیم. یکی از این موضوعات بحث حجاب بود. ایشان روایتی جالب در مورد حجاب مطرح کردند که برای من تازگی داشت. این استاد حوزه می فرمودند که اوایل که اسلام آمد آیه حجاب هنوز نیامده بود و اصلاً حجابی در کار نبوده است. به نقل ایشان آیات حجاب از سال 18 بعثت به بعد آمده و حجاب به صورت یه آموزه در آمده است. در حالی که ما در حدیث معراج داریم که پیامبر وقتی به معراج می رود، زنانی را در وضعیت اسفباری می بیند که در حال عذاب شدن هستند و وقتی از دلیل آن سوال می کند. می گویند در دنیا یک تار مویشان را نامحرم دیده است. این درحالی است که حدیث معراج مربوط به سال پنجم بعثت بوده و آیات حجاب از سال 18 بعثت به بعد نازل شده و حجاب در سال پنجم اصلاً تکلیف نبوده که خدا بخواهد از زنان بی حجاب بازخواست کند. چه رسد به این که کسی یک تار مویش پیدا بوده. بنابراین به نظر می رسد که نیاز به بررسی بیشتر در مورد مضامین حدیث معراج ضروری به نظر می رسد.
نکته دوم خود شیوه مطرح شدن حجاب در جامعه زمان پیامبر است. گویند در آن زمان که حجاب به طور رسمی مطرح نبوده و دختران بدون حجاب در شهر مکه و مدینه عبور و مرور می کردند، گاهی جوانان از دختران زیبا بوسه ای می گرفتند و البته این مرسوم بوده و به این دلیل دختران خانواده های اشراف و غیر کنیزان از این وضعیت شکایت پیش پیامبر می برند. پیامبر هم عرضه می دارند که از این پس پوششی روی سر و سینه خود بیندازید تا جوانان تحریک نشوند و به شما تعرض نکنند. و یک تفکیک بین دختران و زنان حر و دختران و زنان کنیز قایل می شوند. از این پس حجاب  به این صورت برای زنان حر واقع می شود ولی هنوز کنیزکان ملزم به رعایت حجاب نبودند و از دید مردان هوس باز عرب در امان نبودند تا اینکه آنان نیز به پیامبر مراجعه کرده و شکایت می کنند. و پیامبر چنین سفارشی به ایشان نیز می کند. و بدین گونه مسئله حجاب برای کلیه زنان بجز سالخوردگان که طمعی در آنان نیست الزامی می شود که البته هنوز هم حجاب برای سالخوردگان الزامی نیست.
دوست محقق ما از شیوه برخورد با مسئله حجاب در ایران گله مند بود و ادعا می کرد با توجه به این روایات تاریخی و فضای موجود در آن زمان این شیوه برخورد با حجاب در ایران، اسلامی نیست و بیش از اینکه جوانان را به اسلام راغب کند آن ها را از اسلام دور می کند. آمارهای غیر رسمی حاکی از این است که رشد اسلام در دنیا بیش از دیگر ادیان است ولی در ایران گرایش جوانان مسلمان شیعه به ادیان دیگر به ویژه مسیحیت بسیار زیاد شده است و این حکایت از روش نادرست ما در برخورد با مسائل اجتماعی اسلام است.
دوستان عزیز این یک دیدگاه شخصی است و نیاز به منبع و همچنین تحلیل بیشتر و نقد شما عزیزان دارد لذا خوشحال می شوم که در این مسئله مرا یاری کنید. منتظر نقدها و نظرات یا ارائه راهکارهای شما عزیزان هستم.